Ototoksyczność jest niepożądanym działaniem leków, które może wywołać uszkodzenie słuchu, trwałe lub przejściowe. Leki z grupy ototoksycznej mogą być podawane ogólnie lub miejscowo, dając podobny efekt. Różnice występujące pomiędzy lekami dotyczą głównie względów farmakologicznych i wskazania zastosowania. Na rynku farmaceutycznym znanych jest około 740 leków o działaniu ototoksycznym, natomiast potwierdza się, że około 150 substancji chemicznych wywołuje niepożądane skutki ubytku słuchu. W całym narządzie słuchu najbardziej podatny na upośledzenie ototoksyczne jest ślimak uszny.
Uszkodzenie słuchu – o grupie ryzyka w pigułce
Zdarza się, że antybiotyki podawane są osobom znajdujących się w tzw. grupie ryzyka. Zaliczamy do niej dzieci i dorosłych, którzy mają głuchych rodziców lub sami zostali dotknięci problem niedosłuchu. Dodatkowo w grupie tej znajdują się niemowlęta, które w szczególności narażone są na działania niepożądane leków. Przede wszystkim należy pamiętać, że u noworodków i niemowląt narząd słuchu jest szczególnie wrażliwy. W związku z tym podawanie leków o działaniu ototoksycznym lub narażanie ich na wyjątkowy hałas może spowodować szumy uszne lub uszkodzenie słuchu. Z kolei dzieci starsze, których słuch nie do końca funkcjonuje prawidłowo mogą skarżyć się dodatkowo na zawroty głowy, które także mogą mieć związek z uszkodzeniem narządu.
Więcej informacji na temat antybiotyków znajdziesz w artykule: Antybiotyki w pigułce – Co powinieneś wiedzieć jako pacjent?
Grupa ryzyka to także osoby po 65 roku życia, dla których stosowanie terapii antybiotykowej może być ryzykowne. Zagrożenie upośledzenia zmysłu wzrasta jeśli leki podawane są przewlekle w zwiększonych dawkach, które są niezgodne z zaleceniem producentów. Mimo to, warto zwrócić uwagę, że nie u każdego po zastosowaniu leku o charakterze ototoksycznym występują działania niepożądane lub uszkodzenie słuchu. Badania dowodzą, że negatywne działanie antybiotyku może zostać spotęgowane np. przez niewłaściwą dietę pacjenta lub stan niedożywienia.
Do grupy ryzyka zalicza się także kobiety w ciąży. Podawanie jakichkolwiek leków kobietom w ciąży nadal budzi szereg kontrowersji. Należy pamiętać, że wszystkie substancje farmakologiczne przyjmowane przez ciężarną trafiają również do organizmu płodu. Transport leków odbywa się przez łożysko lub błony płodowe w zależności od rodzaju środka. Co jeśli kobieta w ciąży zażyje lek z grupy ototoksycznych? Wówczas zwiększa się prawdopodobieństwo działań niepożądanych występujących u noworodka. Prasa medyczna i portale o tematyce ciąży i farmakologii sugerują, jakie leki i terapie mogą być stosowane u brzemiennych. Skupiając się jednak na temacie ototoksyczności, warto zapamiętać, że wśród tej grupy ryzyka zagrożenie wadą rozwojową jest zwiększone. Wada rozwojowa jest nieprawidłowym obrazem morfologicznym, który powstaje już wewnątrz macicy. Mogą one być także skutkiem podawania leków przyszłym matkom. Najbardziej ryzykowny okres podawania środków farmakologicznych stanowi 14-56 dzień ciąży. Dlaczego? Bo jest to czas kiedy u dziecka powstają zalążki wielu narządów. Cztery tygodnie od zapłodnienia wystarczą, aby dziecko posiadało pierwszy kształt pęcherzyków słuchowych i płytki słuchowej. W 30 dniu od zapłodnienia u dziecka dochodzi do różnicowania morfologicznego błędnika błoniastego, a między 44-48 dniem powstają pierwsze zakręty dla przewodu słuchowego.
Leki ototoksyczne wywołujące uszkodzenie słuchu – czyli jakie?
Istotna jest świadomość pacjenta jakie leki mogą powodować uszkodzenie słuchu. Na rynku farmaceutycznym jest ich masa. Do leków ototoksycznych zaliczamy:
- grupę antybiotyków aminoglikozydowych: gentamicynę, tobramicynę, netilmicynę, amikacynę (np. Biodacynę), streptomycynę, neomycynę, kanamycynę
- grupę antybiotyków glikopeptydowych: wankomicynę;
- grupę antybiotyków makrolidowych: erytromycynę;
- diuretyki pętlowe: furosemid, bumetanid, kwas etakrynowy;
- leki cytostatyczne: karboplatynę, cisplatynę, oksaliplatynę;
- salicylany i niesteroidowe leki przeciwzapalne: naproksen, indometacynę, ibuprofen, polopirynę;
- leki przeciwmalaryczne: chlorochininę, chininę.
Dla pełnego obrazu leków ototoksycznych warto zaznaczyć, że wśród antybiotyków aminoglikozydowych występują jeszcze ribostamycyna i daktimycyna. Według prasy medycznej – są to środki mające niewielkie działanie niepożądane dla narządu słuchu i równowagi.
W większości przypadków leki, które zawierają powyższe substancje mają je podane w nazwie. Przytoczyć można znany nam Ibuprofen, Biodacynę, Neomycynę, Polopirynę czy Furosemidum. Część z nich może być podawana zarówno doustnie, jak i w postaci maści i kremów zewnętrznych.
Poniżej zamieściliśmy tabelę opracowaną i cytowaną na podstawie danych dotyczących wybranych leków ototoksycznych dostępnych na stronie internetowej https://bazalekow.mp.pl
| Nazwa substancji | Wybrane przeciwwskazania | Wybrane działania niepożądane | Wybrane preparaty dostępne na rynku |
|---|---|---|---|
| GENTAMYCYNA | Nadwrażliwość na gentamycynę lub inne antybiotyki aminoglikozydowe, a także niewydolność nerek, choroba Parkinsona, zaburzenia słuchu. | Ototoksyczność: szum w uszach, zawroty głowy, odwracalne uszkodzenie przedsionka ucha wewnętrznego, niekiedy nieodwracalne uszkodzenie błędnika, rzadko utrata słuchu. |
Garamycin
Gentamicin B. Braun Gentamicin Krka Gentamicin WZF 0,3% |
| NEOMYCYNA | Nadwrażliwość jw. Nie stosować równolegle z lekami ototoksycznymi i nefrotoksycznymi. Nie stosować w przypadku uszkodzenia słuchu. Ryzyko nefrotoksycznego i ototoksycznego działania leku jest większe u wcześniaków, noworodków, chorych z zaburzeniami czynności nerek oraz u osób w podeszłym wieku. | Nefrotoksyczność, ototoksyczność, Po miejscowym stosowaniu może wystąpić podrażnienie skóry. W przypadku rozległych powierzchni uszkodzonej skóry może się wchłaniać i spowodować uszkodzenie nerek i słuchu. | Neomycinum Jelfa
Neomycinum TZF Neomycinum TZF Unguentum Neomycini |
| WANKOMYCYNA | Nadwrażliwość na wankomycynę. Należy zachować ostrożność u chorych z zaburzeniami słuchu lub czynności nerek. Ryzyko wystąpienia działania toksycznego jest znacznie zwiększone, jeśli występuje duże stężenie leku we krwi lub podczas długotrwałego leczenia, dlatego należy regularnie kontrolować stężenie leku we krwi i parametry czynności nerek. | Ototoksyczność może mieć charakter przejściowy lub nieodwracalny. W przypadku wystąpienia szumów w uszach należy natychmiast przerwać podawanie leku. Ponadto mogą wystąpić zawroty głowy i zaburzenia równowagi. | Edicin
Vancomycin Kabi Vancomycin-MIP 500 Vancomycin-MIP 1000 |
| FUROSEMID | Nadwrażliwość na lek lub pochodne sulfonamidów. Ostrożnie stosować w ciężkiej niewydolności serca. | W dużych dawkach wykazuje nefro- i ototoksyczność. Ponadto może powodować uczucie zmęczenia, utratę łaknienia, nudności, wymioty. | Furosemide Kabi
Furosemidum Polfarmex Furosemidum Polpharma |
| IBUPROFEN | Nadwrażliwość na ibuprofen, objawy nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy, Ostrożnie u chorych na astmę oskrzelową, nadciśnienie tętnicze, osób z niewydolnością nerek, wątroby lub serca oraz u dzieci do 12. roku życia. | Często nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy. Bardzo rzadko zaburzenia słuchu. W przypadku doraźnego stosowania działania niepożądane występują rzadko. | Ibum Forte
Ibuprofen-Pabi Ibuprom Nurofen |
| NAPROKSEN | Nadwrażliwość na naproksen, kwas acetylosalicylowy. U dzieci do 2. roku życia nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania naproksenu. | Bóle i zawroty głowy, uszkodzenie słuchu, niewydolność serca. | Anapran EC
Apo-Napro Naproxen 250 lub 500 Hasco Naproxen Aflofarm Naproxen EMO Naproxen Hasco Naproxen Polfarmex Neoxen Pabi-Naproxen |
| AMIKACYNA | Nadwrażliwość na amikacynę lub inne antybiotyki aminoglikozydowe, zaburzenia słuchu, choroba Parkinsona. Zaleca się ostrożność u wcześniaków, noworodków i osób starszych. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia słuchu (szum w uszach, zawroty głowy) leczenie należy natychmiast przerwać. Antybiotyku nie należy stosować w leczeniu zakażeń z udziałem paciorkowców, pneumokoków oraz w zakażeniach wywołanych przez szczepy wrażliwe na inne antybiotyki aminoglikozydowe. | Ototoksyczność: szum w uszach, zawroty głowy, odwracalne uszkodzenie przedsionka ucha wewnętrznego, rzadko nieodwracalne uszkodzenie błędnika oraz utrata słuchu. Ototoksyczność jest nieodwracalna w przypadku długotrwałego stosowania lub w niewydolności nerek. | Amikacin B. Braun
Biodacyna |
| ERYTROMYCYNA | Nadwrażliwość na erytromycynę i/lub inne antybiotyki makrolidowe. | Sporadycznie zaburzenia słuchu (szumy uszne, głuchota), zwłaszcza po podaniu dużych dawek leku i/lub u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek. W przypadku przedawkowania objawami są zaburzenia słuchu oraz nasilone objawy żołądkowo-jelitowe; należy przerwać podawanie leku i zastosować leczenie objawowe. | Aknemycin
Cusí Erythromycin 0,5% Erythromycinum TZF |
| KARBOPLATYNA | Nadwrażliwość na karboplatynę oraz inne związki zawierające platynę. Nie należy stosować u chorych z upośledzeniem słuchu. Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci. Należy zachować ostrożność podczas równoległego stosowania innych leków cytostatycznych. | Bardzo rzadko ototoksyczność (zaburzenia słuchu w zakresie wysokich częstotliwości 4–8 kHz). | Carbomedac
Carboplatin Accord Carboplatin Actavis Carboplatin Pfizer Carboplatin-Ebewe |
Źródło: cyt. na podstawie https://bazalekow.mp.pl, dostęp: 31.10.2016 r.
Krótkie vademecum o czynnikach ryzyka
Utrata lub uszkodzenie słuchu może wystąpić w trzech etapach życia. Pierwszy okres związany jest z życiem płodowym dziecka, kiedy to na jego zdrowie i prawidłowy rozwój wpływają te same czynniki, które decydują o infekcjach i zakażeniach matki. Drugi okres, w którym może dojść do utraty lub uszkodzenia słuchu to czas narodzin dziecka. Podczas porodu może dojść do niedotlenienia, urazów mechanicznych w obrębie głowy lub szyi lub innych zdarzeń, które w przyszłości skutkować mogą ubytkiem słuchu. Ostatni okres w jakim może dojść do wady jest reszta naszego życia.
Według danych statystycznych co piąte dziecko w Polsce w wieku szkolnym, czyli zakładając, między 6 a 18 rokiem życia, cierpi na zaburzenia słuchu. W przypadku 50% noworodków z uszkodzonym słuchem przyczyna zjawiska jest nieznana lub niemożliwa do ustalenia. Na zmiany w narządzie słuchu u dzieci wpływać mogą różne czynniki.
- dziedziczne wady słuchu – około 25% przypadków
- przyczyny wrodzone – choroby przebyte przez matkę w czasie ciąży np. różyczka, toksoplazmoza, grypa; dźwięki o zbyt dużym nasileniu decybeli oddziałujące na kobietę ciężarną; niedotlenienie okołoporodowe; żółtaczka przebyta w wyniku konfliktu serologicznego; dziecko urodzone przedwcześnie;
- przyczyny pourodzeniowe – infekcje okresu noworodkowego i wczesnego wieku niemowlęcego; stany zapalne narządu słuchu; zesztywnienie łańcucha kosteczek słuchowych.
Oprócz przyczyn warto zagłębić się w konkretne czynniki ryzyka wpływające na uszkodzenie słuchu wśród najmłodszych. Cytując artykuł Fundacji „Wcześniak” wśród determinantów zaliczamy:
- zakażenie wewnątrzmaciczne, np. wirusem cytomegalii,
- nieprawidłowości budowy twarzoczaszki,
- masa urodzeniowa poniżej 1500 g,
- wentylacja mechaniczna dłuższa niż 5 dni,
- hiperbilirubinemia (żółtaczka),
- leki ototoksyczne,
- bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
- niska punktacja Apgar (0-4 w pierwszej minucie, 0-6 w piątej).
Wyżej wymienione czynniki dotyczą głównie okresu noworodkowego dziecka. Z kolei czynniki mogące wystąpić po okresie noworodkowym to w szczególności, cytując dalej:
- bakteryjne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i inne infekcje łączące się z ryzykiem zaburzeń neurosensorycznych,
- uraz głowy połączony z utratą przytomności lub pęknięciem czaszki,
- cechy zespołów wad wrodzonych skojarzonych z niedosłuchem,
- leki ototoksyczne,
- nawracające stany zapalne ucha środkowego z wysiękiem przez okres minimum 6 miesięcy,
- uszkodzenia słuchu w wywiadzie rodzinnym.
Warto zauważyć, że dwukrotnie wśród czynników ryzyka wskazano leki ototoksyczne. Terapia antybiotykowa jest skuteczna i niezbędna w przypadku wielu schorzeń. Stąd częstość jej występowania. Trzeba jednak pamiętać, że stosowanie leków ototoksycznych musi przebiegać zgodnie z zaleceniem producenta leku, a tym bardziej zgodnie z zaleceniem lekarza. Jeśli dojdzie do uszkodzenia słuchu w wyniku wyboru złej metody leczenia, wówczas odpowiedzialność spada na lekarza prowadzącego. Niemniej jednak powinniśmy nabyć podstawową wiedzę z zakresu ototoksyczności, aby świadomie wyrażać zgodę na leczenie. Leki ototoksyczne mogą powodować obustronne uszkodzenie ucha wewnętrznego już po pierwszym dniu stosowania, zwłaszcza, jeśli się je przedawkuje. Problem pojawia się więc, gdy lek z grupy ototoksycznych stosuje się zbyt długo, w nieprawidłowej dawce lub w połączeniu z innymi lekami ototoksycznymi. Należy pamiętać, o czym rozpisuje się prasa medyczna, że stosowanie dwóch antybiotyków np. neomycyny i streptomycyny jest wręcz niedopuszczalne – pamiętajmy, aby czytać ulotki producentów.
Stosowanie podobnych leków z grupy ototoksycznych u jednej osoby, zwłaszcza u dzieci, może doprowadzić do nieodwracalnej utraty słuchu. Nawet odstawiając lek schorzenie może się pogłębiać. Substancje zawarte w antybiotykach mają przedłużone działanie w organizmie. Nawet jeśli nie zażywamy ich od kilku dni nie oznacza to, że nie są nadal aktywne w naszych komórkach. Warto zasięgnąć opinii lekarza – jak długo stosowany u mnie lek będzie utrzymywał się w moim ciele. Posiadając tę wiedzę skutecznie zasugerujemy lekarzowi nie podawanie kolejnego leku z grupy ototoksycznej lub zamianę na inny, aby nie zwiększać ryzyka uszkodzenia słuchu. Wśród pacjentów dotkniętych uszkodzeniem ucha wewnętrznego antybiotyki mogą wpływać zarówno na narząd równowagi, jak i na ślimak. Zaburzenie równowagi może być skutkiem uszkodzenia narządu przedsionkowego. Z kolei niesprawność ślimaka może objawiać się szumami usznymi lub upośledzeniem słuchu.
Należy zaznaczyć, że w trakcie stosowania leków z grupy ototoksycznej lekarze powinni zlecać kontrolne badania słuchu. Zwłaszcza w przypadku niemowląt i dzieci, kiedy to interakcja z pacjentem jest niemożliwa. Niemowlę nie będzie skarżyć się na niepokojące objawy takie jak zawroty głowy czy szumy uszne, będące niekiedy pierwszymi symptomami uszkodzenia słuchu. Ważna jest więc wiedza i świadomość rodziców małych pacjentów.
Uszkodzenie słuchu – metody badania słuchu
W przypadku stosowania leków ototoksycznych każdy pacjent powinien zostać poinformowany przez lekarza o możliwym ryzyku działań niepożądanych. Jest to istotne zwłaszcza w przypadku osób znajdujących się w opisywanej wcześniej grupie ryzyka, a także dzieci, czy noworodków. W przypadku występowania niepokojących objawów (szumów usznych, zawrotów głowy, czy bezpośrednich podejrzeń uszkodzenia słuchu) należy poddać się diagnostyce zmysłowo-nerwowej uszkodzeń słuchu. Powinno się wykonywać kontrolne badania słuchu, aby możliwie wcześnie wykryć niepożądane skutki. Jeśli badania te nie są zlecane, zwróćmy na to uwagę i zasugerujmy lekarzowi ich przeprowadzenie.
W przypadku dorosłych metody diagnostyczne są inne niż u dzieci. Wynika to, przede wszystkim, z możliwości interakcji z pacjentem. U dorosłych stosuje się metody psychofizyczne, takie jak: audiometrię behawioralną, audiometrię tonalną oraz audiometrię słowną. Z kolei w przypadku noworodków i niemowląt diagnostyka ta przebiega na podstawie badań elektrofizjologicznych. Polegają one na stymulacji dźwiękowej. Reakcja na bodziec akustyczny rejestrowana jest w specjalnych urządzeniach. Wynik pozwala ocenić stan funkcjonowania narządu słuchu, a także określić, która część nie działa poprawnie.
Obecnie najczęściej stosuje się trzy metody badań obiektywnych (które nie wymagają współpracy z pacjentem i są stosowane głównie u dzieci). Warto przyjrzeć się w szczególności: audiometrii impedancyjnej, otoemisji akustycznej (OAE), a także słuchowym potencjałom wywołanym AEP.
Audiometria impedancyjna jest badaniem nieinwazyjnym opierającym się na pomiarze ciśnienia w uchu środkowym. Badanie to jest pomocne, przede wszystkim, w diagnostyce dysfunkcji trąbki słuchowej, otosklerozy czy przerwania łańcucha kosteczek. Ten rodzaj audiometrii składa się z testu trąbki słuchowej, tympanometrii i pomiaru odruchu z mięśnia strzemiączkowego.
Kolejnym popularnym badaniem słuchu u dzieci jest otoemisja akustyczna, wykonywana w drugiej dobie życia noworodka. Otoemisje akustyczne to ciche sygnały dźwiękowe, które powstają w ślimaku ucha na skutek skurczy zewnętrznych komórek słuchowych. Występują one u wszystkich osób (również noworodków), które dobrze słyszą. Jeśli nie stwierdzono OAE, nie jest to równoznaczne z utratą słuchu u dziecka. Brak emisji może mieć kilka przyczyn. Wynik badania, które jest przeprowadzone u noworodka w pierwszych dniach życia może być negatywne np. ze względu na zatkanie kanałów słuchowych przez błonę łożyska matki lub płynu owodniowego. Ponadto wpływ na wynik badania może mieć także zwykłe przeziębienie lub niedostatecznie dźwiękoszczelne warunki przeprowadzenia badania.
Kolejnym badaniem zasługującym na większą uwagę jest badanie potencjałów wywołanych z pnia mózgu (ABR). Inaczej jest to badanie wywołanych potencjałów słuchowych. Dotyczy ono reakcji mózgu na określony dźwięk. Dzięki przeprowadzeniu badania można określić czy u pacjenta występuje wada słuchu, a jeśli tak to jak bardzo jest ona zaawansowana. To badanie podobnie jak audiometria impedancyjna jest nieinwazyjne, dzięki czemu może być przeprowadzone u niemowląt. Pacjent ma założone słuchawki, z których wydobywane są dźwięki o różnej częstotliwości, a także umieszczone elektrody, które rejestrują reakcję pnia mózgu. Najlepiej przeprowadzić badanie u pacjenta, który śpi i nie jest rozpraszany przez inne bodźce.
Pisząc o badaniach słuchu nie sposób nie wspomnieć o bezpłatnych zaproszeniach na kontrolę słuchu od firmy GEERS. Firma praktykuje zaproszenia wysyłane tradycyjną pocztą, co zapewne oznacza, że trafią one do większości Polaków. Bezpłatna okazja zbadania słuchu powinna zwiększyć naszą chęć do profilaktyki.
Centrum Słuchu w Kajetanach
Poruszając temat uszkodzenia słuchu lub jego utraty, nie sposób nie wspomnieć o Światowym Centrum Słuchu Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Kajetanach. Instytut jest wyspecjalizowanym szpitalem, który zapewnia opiekę medyczną osobom, które mają uszkodzony narząd słuchu lub równowagi. Dyrektorem placówki jest znany na skalę światową prof. dr hab. med. Henryk Skarżyński – lekarz otolaryngolog, audiolog i foniatra. Placówka prowadzi działalność zarówno naukową, jak i kliniczną.
Celem i misją Centrum jest, przede wszystkim, opracowywanie nowych sposobów wczesnego wykrywania i leczenia zaburzeń słuchu, głosu, mowy i równowagi. We współpracy z podobnymi placówkami z Francji, Niemiec, Szwajcarii czy USA, wdrażane są nowoczesne metody diagnostyczne i narzędzia terapeutyczne. Zachęcamy do sprawdzenia osiągnięć placówki w zakresie implantologii narządu słuchu pod adresem: http://whc.ifps.org.pl/o-nas/kamienie-milowe/
Centrum Słuchu rozwija się, między innymi, w zakresie diagnostyki, leczenia i rehabilitacji dzieci i dorosłych z wrodzonymi i nabytymi uszkodzeniami słuchu. Dzięki doświadczeniu i współpracy międzynarodowej w Centrum wykonuje się od 15-21 tysięcy zabiegów rocznie. Około 60-70 operacji narządu słuchu wykonywanych jest codziennie. Ponadto Centrum znajduje się na wysokiej pozycji w światowych rankingach, dzięki pionierskim wszczepieniom implantów słuchowych. Według danych statystycznych Instytutu do tej pory wszczepiono ich aż 5000.
Uszkodzenie słuchu – prawa pacjenta
Warto poruszyć kolejny temat, który stanowi uzupełnienie i tło dotychczasowych wątków. W Polsce wciąż występuje problem niedoinformowania pacjenta lub w ogóle brak udzielenia mu rzetelnej informacji. Pacjent ma prawo do informacji, a nie zawsze pracownicy placówek medycznych wywiązują się ze swojego obowiązku. W przypadku zagrożeń wynikających z podania leku ototoksycznego jest to niezwykle ważne. Na forach internetowych czytamy (pisownia oryginalna):
Moja coreczka urodzila sie z zapaleniem pluc. Byla w kiepskim
stanie, dlatego w szpitalu (bez mojej wiedzy!!! co uwazam za
SKANDAL) podano jej lek ototoksyczny – Netylmycyne. Przy wypisie
poinformowano mnie, ze przesiewowe badanie sluchu robione przed
podaniem tego leku wyszlo dobrze, ale istnieje ryzyko uszkodzenia go
przy stosowaniu tych lekow 🙁 Za 6 tyg. czeka nas kontrolne badanie,
nie wiem jak do tego czasu zachowac spokoj. Jestem zalamana (…).
Czy też:
Dziecku mojej koleżnki podali w szpitalu zaraz po urodzeniu antybiotyk Biodacynę i przy wypisie poinformowali ją że mała może mieć po nim problem ze słuchem. Matka jest rozpaczona że nie zapytali ją o zgodę podając taki lek. Martwi się czy faktycznie on uszkadza słuch (…).
Lub:
a dlaczego podali biodacyne Nie mogli czegos innego Po co tak ryzykować?Straszne i jeszcze ze spokojem ja o tym poinforomowali. Biodacyna nalezy wlasnie do lekow ototoksycznych ale chyba nie jest tak ze od razu bedzie coś zle
Ubytki słuchowe występujące na skutek podania leku ototoksycznego to rzadkość. Jednak wpisy dokonane przez Internautów świadczą o jednym: rodzice wciąż nie mają świadomości dotyczącej podawania leków ototoksycznych (w tym antybiotyków), nie są informowani przez personel szpitalny i lekarzy o ryzyku i zagrożeniach, nadal nie mają prawa wyboru i prawa do odmowy podania leku.
Odszkodowanie
W przypadku całkowitej utraty słuchu, częściowej utraty lub uszkodzenia narządu określa się stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu procentowo według tabeli zamieszczonej w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Poniżej zamieszczamy tabelę, z którą warto się zapoznać.
Źródło: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania
W rozporządzeniu Ministerstwo wyjaśnia, że przy obliczaniu uszczerbku na zdrowiu z tytułu utraty słuchu podaje się średnią zarówno dla ucha lewego jak i prawego oddzielnie w stosunku do 500, 1000 i 2000 Hz.
W sprawach dotyczących nieprawidłowego leczenia warto skorzystać z pomocy radcy prawnego lub adwokata. Kancelaria AEGER wywalczyła dla swojego klienta aż 200 000 zł zadośćuczynienia z tytułu nieprawidłowego leczenia Biodacyną. Wykazano przed sądem, że lek ten nie był konieczny podczas terapii, a podawana dawka była zbyt duża – spowodowało to u pacjenta nieodwracalne uszkodzenie słuchu. Uzyskane odszkodowanie pozwoli choć w pewnym stopniu sfinansować terapię i dalsze leczenie.
Uzasadnienie wyroku w tej sprawie można znaleźć pod adresem: http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/utrata$0020s$0142uchu/152000000000503_I_ACa_000360_2016_Uz_2016-07-08_001.
Wyroki i uzasadnienia w podobnych sprawach można znaleźć także w:
ZAMÓW BEZPŁATNĄ ANALIZĘ SPRAWY
Wypełnij formularz, a otrzymasz darmową analizę Twojej sprawy.
